Kanalizacja to nie śmietnik
Moniecka sieć kanalizacji sanitarnej coraz częściej traktowana jest przez mieszkańców jako miejsce pozbycia się różnego rodzaju odpadów. Trafiają do niej resztki żywności, artykuły higieniczne [ patyczki do uszu, pieluchy, ręczniki papierowe, chusteczki nawilżające, waciki itp. ], leki, puszki, torebki foliowe, butelki, baterie, oleje, farby, rozpuszczalniki, tłuszcze. Najczęstszymi awariami spowodowanymi przez traktowanie kanalizacji jako ??śmietnika? są zatory sieci kanalizacyjnej. Ich konsekwencję stanowi zalewanie ulic i piwnic budynków cofającymi się ściekami, co powoduje duże straty materialne, uciążliwość dla mieszkańców, a także szkody środowiskowe. Miejska sieć kanalizacyjna jest przystosowana wyłącznie do przyjmowania nieczystości sanitarnych i papieru toaletowego. Wszystkie inne rzeczy i przedmioty z wygody oraz przyzwyczajenia wrzucane do kanalizacji wpływają na jej awarie. Poza zatorami sieci kanalizacyjnej tego typu ??gospodarcze myślenie? wpływa na liczne awarie i prawidłową pracę urządzeń miejskiej oczyszczalni ścieków zwiększając koszty związane z eksploatacją urządzeń a tym samym opłaty ponoszone przez wszystkich mieszkańców.
a) odpadów stałych, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości przewodów kanalizacyjnych, nawet jeżeli znajdują się one w stanie rozdrobnionym np. artykułów żywnościowych oraz ich resztek, artykułów higienicznych jak: patyczki do uszu, pieluchy, ręczniki papierowe, chusteczki nawilżające, waciki itp.; niedopałków papierosów, leków, torebek foliowych, puszek, butelek, baterii, fusów po kawie, torebek po herbacie itp.
b) odpadów płynnych niemieszających się z wodą, a w szczególności, lakierów, mas bitumicznych i ich emulsji, mieszanin cementowych, klejowych, fug, farb, tłuszczy, olejów spożywczych, przemysłowych itp.
c) substancji palnych i wybuchowych a w szczególności benzyn, nafty, oleju opałowego, rozpuszczalników itp.,
d) substancji żrących i toksycznych, a w szczególności mocnych kwasów i zasad,
e) odpadów i ścieków z hodowli zwierząt w tym odpadów poubojowych,
f) niezdezynfekowanych ścieków ze szpitali, przychodni oraz z zakładów weterynaryjnych.
Przestrzeganie powyższych zasad spowoduje zmniejszenie a być może uniknięcie tym samym awarii kanalizacji sanitarnej nie tylko w sieci miejskiej ale także przyłączy w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych i wielorodzinnych oraz instytucjach i zakładach.
Pamiętajmy aby do sieci kanalizacyjnej nie wrzucać:
a) odpadów stałych, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości przewodów kanalizacyjnych, nawet jeżeli znajdują się one w stanie rozdrobnionym np. artykułów żywnościowych oraz ich resztek, artykułów higienicznych jak: patyczki do uszu, pieluchy, ręczniki papierowe, chusteczki nawilżające, waciki itp.; niedopałków papierosów, leków, torebek foliowych, puszek, butelek, baterii, fusów po kawie, torebek po herbacie itp.
b) odpadów płynnych niemieszających się z wodą, a w szczególności, lakierów, mas bitumicznych i ich emulsji, mieszanin cementowych, klejowych, fug, farb, tłuszczy, olejów spożywczych, przemysłowych itp.
c) substancji palnych i wybuchowych a w szczególności benzyn, nafty, oleju opałowego, rozpuszczalników itp.,
d) substancji żrących i toksycznych, a w szczególności mocnych kwasów i zasad,
e) odpadów i ścieków z hodowli zwierząt w tym odpadów poubojowych,
f) niezdezynfekowanych ścieków ze szpitali, przychodni oraz z zakładów weterynaryjnych.
Przestrzeganie powyższych zasad spowoduje zmniejszenie a być może uniknięcie tym samym awarii kanalizacji sanitarnej nie tylko w sieci miejskiej ale także przyłączy w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych i wielorodzinnych oraz instytucjach i zakładach.
